Sept'17 Steun

Vragen om steun, feedback of de mening van een ander

(Waar hij/hem staat kan ook zij/haar staan)

Veel mensen hebben moeite met vragen om steun, feedback of de mening van anderen. Zij hebben het idee dat, wanneer zij hierom vragen, anderen denken dat ze het niet alleen aankunnen, dat ze falen of dat ze anderen tot last zijn. Zij denken dat ze dan gezien worden als niet zelfstandig, afhankelijk, dom of onbekwaam. Ook zijn zij vaak bang voor kritiek. Dit heeft te maken met het muurtje dat ze, zogenaamd als zelfbescherming om zich heen hebben gebouwd, omdat ze moeite hebben met zich kwetsbaar opstellen. De angst om iets te vragen is vaak onbewust. Pas wanneer iemand zich hier bewust van wordt, kan er iets veranderen.

Alles zelf oplossen, lijkt een zelfstandig en onafhankelijk gevoel op te leveren. Dat lijkt plezierig, want je hoeft dan minder rekening te houden met anderen. Toch kan je niet alles in je eentje op lossen. Iedereen heeft blinde vlekken, we hebben anderen nodig om deze zichtbaar te maken. Ook kan het soms gewoon teveel worden en dan is het fijn wanneer iemand voor je in de bres springt, met je meekijkt of denkt. Verder kunnen anderen je op ideeën brengen en het proces versnellen. Je kunt nou eenmaal niet alles weten of doen, je hebt regelmatig een ander nodig.

Mensen die geen steun vragen, geven vaak wel steun aan anderen en vinden dat dan heel normaal. Ze voelen zich dan gevleid dat de ander hen hierom vraagt en beschouwen dit als een compliment. Wanneer je zelf nooit iets van een ander aanneemt of met een ander deelt, dan durven anderen dit op den duur van jou ook niet (meer) te vragen, zij voelen zich dan bezwaard en zullen ook minder met jou gaan delen.

Steun vragen getuigt juist van bescheidenheid en zelfkennis, het bewijst dat je jezelf kunt redden. Anderen hoeven zich dan geen zorgen om jou te maken, ze weten dat je, waar nodig, aan de bel trekt. Mensen met ongewenste bescheidenheid, vragen waar nodig, niet om steun, berusten in hun lot en gedragen zich vaak als slachtoffer. Wanneer je een ander wél vraagt om wat jij nodig hebt, dan neem je verantwoordelijkheid over je leven, daar is kracht voor nodig! Het zijn juist de sterke mensen die om steun (durven) vragen.

Moeite hebben met steun vragen kan komen doordat

  • Je in je jeugd (jezelf) hebt geleerd een ander niet zogenaamd te belasten en alles zelf op te lossen.
  • Je (aan jezelf) wilt bewijzen dat je onafhankelijk/zelfstandig bent.
  • Je niet van de bemoeienissen van anderen houdt .
  • Je eigenwijs bent en geen prijs stelt op een andere kijk op zaken.
  • Je perfectionistisch bent en denkt dat een ander niet aan jouw eisen kan voldoen.
  • Je bang bent dat je niet serieus genomen wordt of niet voor vol wordt aangezien.
  • Je het als zwak ervaart om te zeggen dat je een ander nodig hebt.
  • Je ‘kwetsbaar’ met ‘zwak’ verwart.
  • Je bang bent voor confrontatie.

Steun, feedback of een mening vraag je aan

  • In eerste instantie je nabije omgeving, zoals: Familie, vrienden, collega’s buren ed.
  • Een goede professionele hulpverlener, coach, counsellor of psycholoog.

Let op

  • Let op dat je het niet ziet als een persoonlijke afwijzing, wanneer iemand je niet wil of kan steunen, dit is altijd iets van de ander en staat los van jou.
  • Vergeet nooit de ander te bedanken voor zijn bijdrage, ook al was het misschien niet (precies) wat jij nodig had, de ander heeft er wel energie en tijd ingestoken.

 

DOOR TE VRAGEN WORDEN WE WIJS