Juli '21 Loslaten

Loslaten

Het komt regelmatig voor dat mensen in het hoofd ergens mee bezig zijn en de neiging hebben om daarop te gaan associëren (piekeren), waardoor een relatief klein issue steeds groter lijkt te worden en een dominante plek in kan gaan nemen. Zij hebben dan moeite om een bepaalde gedachte/ overtuiging los te laten. Daarvan afstand nemen kan een ingewikkeld proces zijn. Loslaten is gemakkelijk gezegd, alleen niet makkelijk gedaan.

Laat los wat niet meer bijdraagt aan de kwaliteit van je leven. Laat los wat buiten jouw cirkel van invloed is, wat jou belast, beperkt of waar je niet blij van wordt en wat jou niet (meer) dient. Creëer je eigen leven door te weten wat jou gelukkig maakt, stel doelen, zet gerichte stappen, doe wat je energie geeft en waar je blij van wordt. Houd je verwachtingen laag en laat alle opties open. Vertrouw op je intuïtie, leer van je ervaringen en laat los.

Wat is loslaten

Loslaten betekent dat je iets of iemand fysiek, emotioneel en/ of mentaal loslaat. Het woordje ‘laten’ in loslaten staat voor; laat het zijn wat het is, oftewel accepteer dat het is zoals het is en laat los het te willen veranderen. Loslaten hoeft niet altijd te betekenen dat je het contact verbreekt.

Wat kan je zoal loslaten (de invulling van onderstaande is voor ieder anders)

  • De manier waarop je naar (sommige) dingen kijkt.
  • Lijden, strijd, spanning en stress.
  • Vasthouden aan bepaalde niet helpende/ blokkerende principes, overtuigingen etc.
  • Het onmogelijke willen, kijk naar wat wel mogelijk en haalbaar is.
  • Verwachtingen met betrekking tot jezelf of anderen.
  • Overlevingsstrategieën zoals: Pleasen, perfectionisme ed.
  • Jaloezie.
  • Van alles van jezelf ‘moeten’.
  • Woning, baan, (overleden) mensen, rollen en taken die niet (meer) bij je passen, die je energie opslokken of een destructieve invloed op je hebben.
  • Etc.

Loslaten van ouders/ evt. kinderen

Het loslaten van je ouders/ evt. kinderen ligt iets genuanceerder. Loslaten van je ouders is meer bedoeld in de zin van volwassen worden en je niet meer afhankelijk opstellen t.o.v. je ouders. Loslaten van je evt. kinderen is meer bedoeld als dat je je kinderen vrijheid gunt en ze als volwassenen met eigen verantwoordelijkheden gaat zien en benaderen.

Over het algemeen is geen contact meer willen met je ouders niet erg handig/ liefdevol naar jezelf, tenzij er uitzonderlijke extreme omstandigheden waren/ zijn, zoals bijvoorbeeld lichamelijk of geestelijk misbruik. Normaal gesproken is het contact verbreken met je ouders  niet gezond. Het blijft altijd enorm pijnlijk, ook voor het (volwassen) kind zelf. Je ouders vormen een belangrijk deel van je identiteit. Je bent nu eenmaal 50% je vader en 50% je moeder, wanneer je (één van) hen afwijst, wijs je ook dat deel in jezelf af. Bepaalde voorkeuren, waarden, normen en reactiepatronen heb je van hen meegekregen. Wanneer je geen enkele band meer hebt met je ouder(s), kan je je als persoon verscheurd gaan voelen, wat zeer destructief kan werken.

Beter kan het zijn om te kijken hoe je op een andere, liefdevolle en gelijkwaardige manier om kan gaan met je ouders. Dit doe je door je eigen (volwassen) rol te onderzoeken en (evt. onder begeleiding) aan de slag te gaan met eventuele pijn, afwijzing, claims ed. die jij voelt/ ervaart. Dit doe je voor jezelf, je naasten en je evt. kinderen. Dat wat je afwijst is (vaak onbewust) iets in jezelf, los dat op, zodat je het los kan laten en verder kan!

Vanuit de familie systeembenadering van Bert Hellinger en ‘de Fontein’ van Els van Steijn, is de band tussen ouders en kinderen van vitaal belang. Wanneer je een plek inneemt boven je ouders en je ze niet kunt verdragen als ouders, dan kan je je plaats als kind in het familie-systeem niet innemen. Dan vecht je je leven lang tegen de stroom in. Wanneer je je plek als kind in wilt nemen, kan dat alleen wanneer je je ouders neemt zoals ze zijn, met al hun eventuele onhebbelijkheden en met alles wat er wel/ niet is gebeurd. De prijs van het verbreken van contact is erg hoog. Zoals eerder gezegd kan een mishandeld en/ of misbruikt kind een uitzondering hierop zijn.

Het contact verbreken met je kinderen is ook niet erg handig, tenzij er uitzonderlijk extreme omstandigheden zijn, zoals drugs/ middelen gebruik, geweld, liegen, stelen o.i.d. Kinderen zijn nu eenmaal een stukje van jezelf. Het contact (tijdelijk) verbreken in bovenstaande situaties kan helpend zijn en uit liefde voor het kind en jezelf worden gedaan, omdat dit het (volwassen) kind een aanzet zou kunnen geven tot veranderen van het destructieve gedrag. Je wijst dan je kind niet af als persoon, je wijst het destructieve gedrag af.

Wat kan loslaten je opleveren

  • Leven in plaats van overleven
  • Ontspanning, opluchting, rust, liefde, vertrouwen en vrede  
  • Ruimte
  • Balans
  • Gelijkwaardigheid
  • Etc.

Voorwaarden om los te laten

  • Besef dat je niet bent wat je denkt, voelt, doet en/ of hebt en dat je accepteert dat het is wat het is en dat je het kunt ‘laten’.
  • Zoek de oplossing altijd in en bij jezelf.
  • Focus je op wat je wél wilt i.p.v. niet.
  • Wees je bewust van je negatieve/ ineffectieve gedachten, emoties, gedrag en lichamelijke sensaties en erken dat je geen voordeel (meer) hebt van dit gedrag, iets, iemand, etc.
  • Vertrouw op je intuïtie en handel daar liefdevol naar.
  • Laat je niet beïnvloeden door wat anderen (of wat jij denkt dat anderen) van je willen/ denken/ zeggen.
  • Gun het jezelf, te mogen zijn wie je bent, zonder dat dit ten koste hoeft te gaan van de/ een ander.

Door los te laten geef je jezelf ruimte om iets nieuws en moois te laten ontstaan. Wanneer je dit niet doet ontstaan steeds dezelfde patronen. Het is de kunst om los te laten wat niet van jou is en aan te gaan wat wel van jou is, door actie te ondernemen.

Hoe laat je los

  • Begin met het onderzoeken van je gedachten, gevoelens en gedrag en besef dat je dit niet bent, je hebt deze, laat het er zijn, dan kan het ook weer gaan (=loslaten).
  • Wat maakt dat het je zo raakt? Wat triggert jou, hoort dit bij nu/ het verleden?
  • Hoe hoog was/ is je verwachting, zet je verwachtingen laag.
  • Gaat dit over jou of over de ander? Leg de verantwoordelijkheid terug waar die hoort.
  • Maak het niet groter dan het is. Wees realistisch.
  • Doe wat mogelijk is en besef dan dat je hebt gedaan wat kon en dat het verder niet aan jou is.
  • Ga iets anders doen, wat goed voelt.
  • Maak je onafhankelijk van anderen/ situaties/ omstandigheden.
  • Bedenk een alternatief.
  • Etc. 

LOSLATEN IS (JEZELF) LIEFHEBBEN EN GROEIEN NAAR DE TOEKOMST