Febr.'22 Mening vs oordeel
Mening versus oordeel
(Waar hij/ hem staat kan ook zij/ haar gelezen worden)
Zoals ik (Yes) ernaar kijk
Er is mijns inziens een verschil tussen een mening en een oordeel. Dit wordt vaak door elkaar gehaald, men noemt een (waarde- of voor-) oordeel een mening, waarmee ze hun oordeel dan lijken te vergoelijken.
Verschil
Een mening is een subjectieve waarneming: Het is zoals jij het ziet en hebt bedacht, zonder oordeel, vanuit feiten, ervaringen, jouw achtergrond, opvoeding, visie, waarden en normen. Jouw mening is jouw werkelijkheid en niet dé werkelijkheid. Een mening wordt neutraal gedeeld, is rationeel en uit te leggen.
Een oordeel gaat verder dan een mening. Een oordeel gaat meestal over een gevoelsmatige beleving. Het kan over anderen, jezelf, situatie of omgeving gaan en is vaak niet uit te leggen of onderbouwd met feiten.
Er zijn mensen die star vasthouden aan hun eigen oordeel en zeggen: ‘Dat is nou eenmaal mijn mening’. Daarmee slaan zij het gesprek dood en staan ze niet open voor een andere kijk op zaken. Vaak is dit dan geen ‘mening’ zoals hierboven uitgelegd, dit lijkt dan een ‘oordeel’ te zijn. Zij kunnen niet vertellen hoe en vanuit welk perspectief zij tot die zgn. ‘mening’ zijn gekomen. Ook hebben zij vaak geen belangstelling voor hoe een ander ernaar kijkt. Zij zoeken vooral naar gelijkgestemden. Dit maakt het ingewikkeld om een discussie met ze aan te gaan, wat een gemiste kans kan zijn.
Voorbeeld
“Mijn leidinggevende heeft een goed besluit genomen om na te gaan denken over flexibel werken”, dat is een mening, gebaseerd op diegene zijn werkelijkheid. Wanneer hij daarna zou zeggen: “Hij doet dit ook uit eigen belang, omdat hijzelf graag de kantjes ervan afloopt”, dan is dit een (waarde-) oordeel en geen mening. Zodra je aangeeft wat je ergens (gevoelsmatig) van vindt, of hoe jij het hebt beleefd, zonder verdere onderbouwing of toetsing, dan geef je een eigen betekenis aan hoe jij de persoon, situatie of omgeving hebt geïnterpreteerd en dan is dit een oordeel.
Meningen zijn er juist om bij te stellen, bij te schaven en indien nodig te veranderen. Een mening mag bediscussieerd worden wanneer er, in de ogen van de ander, een onjuiste waarneming, gedachte of feit lijkt te zijn. Dit kan een zeer leerzaam proces zijn. Aan het einde hoef je het nog steeds niet met elkaar eens te zijn. Je respecteert elkaars mening, zonder oordeel en weet dan wel waar ieder staat, dat kan duidelijkheid en wederzijds begrip opleveren. In tegenstelling tot een oordeel val je met een mening de ander niet aan of kwets je de ander niet, ook al is de ander het niet met je eens.
Mening
Zolang je openstaat voor toetsing van jouw mening aan andere meningen en waar nodig je eigen mening bij kunt stellen, is er niets mis met het hebben van een mening. Sterker nog; wanneer je voor je mening uit durft te komen, sta je voor jezelf in, met respect voor én in verbinding met jezelf. Dat voelt krachtig en kan zelfverzekerd overkomen. De ander hoeft het niet met je eens te zijn, hij weet dan wel wat er in jou omgaat en kan je beweegredenen beter begrijpen. Je nodigt hiermee ook anderen uit om hun mening te geven, waardoor je in de gelegenheid wordt gesteld om eventueel je eigen mening te herzien.
Een (waarde- of voor-) oordeel
Oordelen doen we allemaal. Het gaat erom wat je met je oordeel doet. Is het nodig om je oordeel kenbaar te maken? Een negatief (zelf) oordeel kan heel kwetsend overkomen. Ook een positief (zelf) oordeel kan soms verkeerd vallen. Je mag je altijd afvragen wat de toegevoegde waarde van het delen van jouw oordeel (= jouw gevoelsmatige beleving) is. Je vormt een oordeel altijd vanuit je eigen ‘rugzak’. Een oordeel zegt dan ook vooral iets over degene die dit oordeel heeft en ventileert. Oordelen welke gedeponeerd worden als meningen, kunnen gelijkgestemde mensen met eenzelfde oordeel zonder enige onderbouwing met zich meetrekken, dit kan zeer destructief werken.
Wat wel
Het kan helpen om, voordat je je (ongevraagde) mening geeft, je af te vragen of:
- De ander hierop zit te wachten
- Dit onderbouwd is
- Je het uit kunt leggen
- Het misschien een oordeel is i.p.v. een mening.
Het kan helpen om, voordat je een (waarde- of voor-) oordeel geeft, je af te vragen:
- Of de ander hierop zit te wachten
- Wat dit kan doen met de ander
- Waar dit oordeel vandaan komt
- Wat dit over jou zegt
- Wat de toegevoegde waarde van het benoemen is
- Wat het uiteindelijk oplevert.
JE LEERT HET MEEST VAN MENSEN MET EEN ANDERE MENING
BESEF DAT EEN OORDEEL ALTIJD GAAT OVER HET GEVOEL/ BELEVING VAN DEGENE DIE DIT OORDEEL UIT